Αφιέρωμα Βασίλης Χατζηπαναγής

Ένα μικρό αφιέρωμα σε ένα μεγάλο αθλητή. Ένας άνθρωπος που φώτισε το ελληνικό πρωτάθλημα με την παρουσία του στα Ελληνικά γήπεδα.

Χατζηπαναγής - Ο Μάγος (Video γνωριμίας για όσους δεν τον γνωρίζουν)

Ήταν 7 Δεκεμβρίου του 1975 που έκανε το ντεμπούτο του στη Βέροια με την ομάδα του Ηρακλή (Το Καυτατζόγλειο ήταν τιμωρημένο) αντίπαλος ήταν ο Ατρόμητος Αθηνών. Λίγες μέρες πριν στις 22 Νοεμβρίου, ο εικοσάχρονος Βάσια είχε φτάσει στην Θεσσαλονίκη με το τρένο , αφού η διοίκηση του Ηρακλή είχε καταφέρει να κάνει την μεγάλη μεταγραφή και να φέρει στην πατρίδα των γονιών του τον Βασίλη Χατζηπαναγή. Συνολικά αγωνίστηκε από το 1975 μέχρι το 1991 οπού και κρέμασε και τα παπούτσια του μετά την πρώτη και τελευταία συμμετοχή στα ευρωπαϊκά κύπελλα, κόντρα στην Ισπανική Βαλένθια. (Εδώ να πω ότι θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που πρόλαβα εν ενεργεία τον «Μάγο»)

Γεννημένος στην Τασκένδη στις 26 οκτωμβρίου 1954 από Έλληνες γονείς, ενώ έχει ρίζες από την Κύπρο την Άχνα της Αμμοχώστου. Ξεκίνησε την καριέρα του από τη Ντιναμό Τασκένδης το 1972 και τρία χρόνια αργότερα, πήγε στην Παχτακόρ, με τη φανέλα της οποίας έγινε γνωστός.

Μόλις στα 17 ήταν όταν οι γονείς του έδωσαν τη συγκατάθεσή τους και απόκτησε τη Σοβιετική υπηκοότητα, ο Χατζηπαναγής έκανε το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα της τότε Σοβιετικής Ένωσης και πολύ γρήγορα, χάρη στις εμφανίσεις του, κλήθηκε στις μικρές εθνικές ομάδες της Σοβιετικής Ένωσης για αυτό το λόγο αργότερα του δόθηκε το προσωνύμιο ο Νουρέγιεφ των γηπέδων. Μέχρι το 1975, όταν και τον απέκτησε ο Ηρακλής, συμπλήρωσε 15 συμμετοχές με την Εθνική ανδρών (και την Ολυμπιακή ομάδα), κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να μη μπορεί να αγωνιστεί στην Εθνική Ελλάδας. Μεγάλη αδικία κατά την προσωπική μου άποψη γιατί δεν προβλήθηκε όσο θα έπρεπε στο εξωτερικό.

Τον είπαν «Μάγο της μπάλας» «Μαραντόνα» «Νουρέγιεφ των γηπέδων» ο φόβος και τρόμος όλων τον αντιπάλων αμυντικών αλλά ακόμα και οι αντίπαλοι φίλαθλοι των χειροκροτούσαν και τον σεβότανε. Την πρώτη του χρονιά στον Ηρακλή χάρισε το κύπελλο στον Γηραιό με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Σε έναν από τους πιο συναρπαστικούς τελικούς στην ιστορία του θεσμού (2-2 στην κανονική διάρκεια, 4-4 στην παράταση και 6-5 στα πέναλτι), ο Χατζηπαναγής έκανε «όργια», πετυχαίνοντας 2 γκολ και χαρίζοντας αρκετές «μαγικές» στιγμές σε όσους βρέθηκαν εκείνη τη βραδιά της 9ης Ιουνίου του 1976, στις κερκίδες της Νέας Φιλαδέλφειας. Κατέκτησε ακόμα το Βαλκανικό κύπελλο τη σεζόν 1984-1985.

Τελικός Κυπέλλου 9ης Ιουνίου του 1976

Η μεγάλη ποδοσφαιρική ευφυΐα του, οι απίστευτες ντρίπλες του (χάριν υπερβολής, πολλοί έλεγαν πως είναι ο μόνος παίχτης στον κόσμο που μπορεί να ντριπλάρει τον εαυτό του και να κάνει ντρίπλες μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο, ενώ οι φήμες της εποχής αναφέρουν πως οι αντίπαλοί του τον παρακαλούσαν να μην τους ρεζιλέψει), οι υψηλού επιπέδου ποδοσφαιρικές «παραστάσεις» που χάριζε μέσα στον αγωνιστικό χώρο τις Κυριακές, τον καθιέρωσαν στη συνείδηση των περισσότερων Ελλήνων, ως έναν σπουδαίο ποδοσφαιριστή. Ακόμα και οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ και του Άρη, αναγνώριζαν και παραδέχονται ως σήμερα την αξία του και το σπάνιο ταλέντο του. (Ένας από αυτούς είμαι και εγώ) πρώτη φορά που πήγα στην ζωή μου σε γήπεδο ήταν σε ένα παιχνίδι φιλικό του Ηρακλή κάπου στην δεκαετία του 80 κι αυτό για να δω από κοντά τον Χατζηπαναγή.(Αν και είμαι φίλαθλος άλλης ομάδας της ίδιας πόλης) Κατέχει το ρεκόρ σε απευθείας Γκολ από χτύπημα κόρνερ 9 συνολικά πέτυχε σε επίσημους αγώνες.

Στο sportculture.gr γράφουν

Ο Χατζηπαναγής βέβαια δεν είναι είδωλο μόνο για τους Έλληνες φιλάθλους, αφού την αξία του αναγνωρίζουν ακόμα και σήμερα στο εξωτερικό. Είναι χαρακτηριστικό πως τον περασμένο Ιανουάριο, ο δημοσιογράφος Σέρχιο Κορτίνα, σε ένα αφιέρωμά του στον «Βάσια» στην ισπανική ιστοσελίδα Diarios de Futbol, ανέφερε με έκδηλο θαυμασμό για το ταλέντο του: «Έχω δει πολλούς με το νούμερο 10, τους οποίους περιέγραφαν ως Μαραντόνα, αλλά όταν είδα τον Χατζηπαναγή η αντίδραση μου ήταν διαφορετική! Βλέποντας το βίντεο διαπίστωσα ότι έμεινε στην Ελλάδα διδάσκοντας ποδόσφαιρο. Γνωρίζω πως τον ήθελαν η Λάτσιο και η Άρσεναλ όμως αυτός έμεινε εκεί και… έγραψε ιστορία. Φανταστείτε τι θα έκανε αν ο Ρεχάγκελ τον είχε στο ρόστερ της εθνικής. Κάθε Κυριακή πήγαιναν οι αντίπαλοι οπαδοί στο γήπεδο για να τον δουν να ντριπλάρει μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο».

Το μεγάλο του παράπονο είναι ότι δεν κατάφερε να παίξει ποτέ με τα χρώματα της Εθνική Ελλάδος για τους λόγους που προαναφέραμε πριν.

Τη φανέλα με το εθνόσημο φόρεσε μόνο δύο φορές. Σε ένα φιλικό με την Πολωνία στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας στις 6 Μαΐου του 1976 και στις 14 Δεκεμβρίου του 1999, όταν συμμετείχε σε φιλική αναμέτρηση προς τιμήν του με αντίπαλο την Γκάνα στο Καυτατζόγλειο, οχτώ χρόνια μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση.

Μια από τις σημαντικότερες στιγμές της μεγάλης του καριέρας, καταγράφηκε στις 22 Ιουνίου του 1984 στην Νέα Υόρκη, όταν αγωνίστηκε με τη Μεικτή Κόσμου, κόντρα στην αμερικάνικη ομάδα New York Cosmos, μαζί με θρύλους της εποχής, όπως ο Μπεκενμπάουερ, ο Κρολ, ο Μάγκατ, ο Σίλτον, ο Κίγκαν, ο Κέμπες, ο Σάντζες, αλλά και ο Θωμάς Μαύρος!

Αξίζει τέλος να σημειωθεί, πως το 2003, στα πλαίσια του εορτασμού των 50 χρόνων από την ίδρυση της ΟΥΕΦΑ, μετά από ψηφοφορία που διενήργησε η ΕΠΟ, ανακηρύχτηκε από τον κόσμο, ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστών των τελευταίων πενήντα χρόνων στην Ελλάδα.

Δείτε τα βίντεο που ακολουθούν για τον Χατζηπαναγή:





Ένα τραγούδι αφιερωμένο στον μεγάλο Έλληνα ποδοσφαιριστή του Ηρακλή Βασίλη Χατζηπαναγή