ΑΛΕΚΑ ΚΑΝΕΛΛΙΔΟΥ!

Γειά σας φίλοι μου! Είμαι η Ναταλία και σήμερα αποφάσισα να φτιάξω ένα μικρό αφιέρωμα για μία τραγουδίστρια που αγαπώ...και το όνομα αυτής.....ΑΛΕΚΑ ΚΑΝΕΛΛΙΔΟΥ!
Απο τότε που την άκουσα για πρώτη φορά,μέσα μου της έδωσα τον τίτλο της πιό ερωτικής ερμηνεύτριας,με εκπληκτική χροιά φωνής γεμάτη πάθος. Σας το παραδίδω.....

Γεννήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 1945.
Είναι, ίσως, η πιο τζαζ γυναικεία φωνή στο ελληνικό τραγούδι. Ερμηνεύτρια με ζεστή κι εκφραστική χροιά, υπηρετεί, εδώ και 45 σχεδόν χρόνια, το ερωτικό τραγούδι από μια καθαρά γυναικεία σκοπιά, είναι, τηρουμένων των αναλογιών και της εμβέλειας, ο “θηλυκός Πάριος”.
Εδώ και χρόνια έχει αφήσει το κέντρο της Αθήνας, τις τακτικές εμφανίσεις σε κέντρα, τη δισκογραφία. Δεν τα εγκατέλειψε όλα αυτά η Αλέκα Κανελλίδου. Καταπιάνεται με κάτι, μόνο «όταν υπάρχει λόγος», ήρεμα και από μια απόσταση πια. Μακριά από τους αγχωτικούς ρυθμούς της δισκογραφίας. Ακόμη και την πρόσφατη συναυλία της στο Μέγαρο Μουσικής («Τζαζ λεπτομέρειες σε μπλε φόντο», που επιμελήθηκε μουσικά η Βάσω Δημητρίου), τη συζήτησε πολύ, για να την κάνει. Οπως και οποιαδήποτε συνέντευξη. Η κυρία με την βραχνή χαρακτηριστική φωνή που καθιερώθηκε στο ευρύ κοινό το 1974 με το «Ασε με να φύγω» -;αν και οι φίλοι της γνωρίζουν καλά το πάθος της για την τζαζ-;, καπνίζει νωχελικά το τσιγάρο της και μου ξεκαθαρίζει από την αρχή ότι δεν έχει να αποδείξει πια τίποτα. Με θέα τη συννεφιασμένη θάλασσα στο Μάτι όπου ζει τα τελευταία χρόνια, εξηγεί ότι απολαμβάνει την ηλικία της. Μιλάει για τη μουσική που αγάπησε από μικρή, τον Γκέρσουιν, τον Κόουλ Πόρτερ, «τη συγκίνηση του Χατζιδάκι», τον Κραουνάκη που της αρέσει. «Εχουμε υλικό αλλά δεν ξέρω πότε θα έρθει στην πρώτη σειρά», λέει για τις καινούργιες δυνάμεις. Μικρή ξεκίνησε κι αυτή, μαθήτρια, με πάθος για την τζαζ και ένα δισκάκι 45 στροφών με δυο τραγούδια του Γιάννη Σπάρτακου που ήταν οικογενειακός φίλος. Φίλος της ήταν και ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, του οποίου επίσης ηχογράφησε ένα μικρό δίσκο σε στίχους του Ν. Μαστοράκη, όπως κι όλοι εκείνοι που παθιάζονταν τότε με τη μοντέρνα μουσική της εποχής.